Jos van Doren en familiebedrijf Van Doren Engineers

Na 65 jaar nog steeds dezelfde mentaliteit

“Anders denken en gewoon doen’ is de juiste typering van het familiebedrijf Van Doren Engineers. Handen uit de mouwen, niet alles als vanzelfsprekend aannemen en ondernemen met de nodige creativiteit. Dat typeert ook Jos van Doren, die samen met zijn twee oudere broers Cor en Marcel het ouderlijk bedrijf heeft laten groeien in de elektrotechniek, industriële automatisering en productie-ICT.

Jos vertelt: “In 1955 is mijn vader Jan gestart met installatiebedrijf Van Doren Elektrotechniek in Boekel. Hij legde in het hele dorp de elektra aan en mijn moeder Sjaantje stond in de winkel met audio en witgoed. We waren een soort Winkel van Sinkel typeert Jos de vorige generatie. Eind jaren ’70 bouwde mijn vader een nieuw pand aan bedrijventerrein De Vlonder in Boekel. Mijn broers Cor en Marcel zijn echte techneuten en gingen op jonge leeftijd in het bedrijf werken. In 1988 namen zij de zaak over van onze ouders en besloten zich te focussen op het leveren van totaaloplossingen gericht op het intelligenter maken van productieprocessen en machines. Van engineering tot uitvoering. De naam wijzigde naar Van Doren Engineers. Dankzij mijn broers groeide het bedrijf van 8 naar 25 medewerkers”.

Het leven van Jos verliep anders. “Van jongs af aan ben ik een avontuurlijk ingesteld persoon. Naast dat ik twee studies aan de Universiteit van Wageningen en de Erasmus Universiteit afrondde, heb ik tot mijn 30ste veel gereisd. Ik had er destijds allerlei handeltjes bij. Stereo’s verkopen aan studenten, auto’s verkopen tijdens het backpacken in Afrika. Die vindingrijkheid heb ik van thuis uit meegekregen. Mijn vader had naast zijn installatiebedrijf een wasserette en handelde in gasflessen. Het denken in creatieve oplossingen zit wat dat betreft in het DNA van onze familie en in de cultuur van het bedrijf. Ik heb zes jaar voor een multinational gewerkt waar ik onder anderen drie jaar in de handel in kokos- en palmolie zat. In India ontstond in 1992 het idee voor mijn eigen bedrijf Dutch Plantin. Wat we doen is het restproduct van de productie van kokosolie, de bast van een kokosnoot, hergebruiken als duurzaam groeimedium voor groente, fruit, bloemen en planten. Dat bedrijf is vandaag de dag uitgegroeid tot wereldwijde koploper in duurzame kokossubstraten”.

Een natuurlijke rolverdeling

Jos vervolgt: “In de beginfase was het pionieren met Dutch Plantin. Om te zorgen dat ik toch een inkomen had, heb ik anderhalf jaar 20 uur in de week bij Van Doren Engineers in loondienst gewerkt. Waar mijn broers de techniek en uitvoering op zich namen, nam ik de commercie en personeelszaken op mij. Die rolverdeling werkte uitstekend. Hoewel ik geen verstand heb van techniek, was ik wel sterk in de omgang met mensen en het bijbehorende management. Mijn broers zorgden altijd dat wat er ook verkocht werd, het technisch perfect uitgevoerd werd. Dat gaf mij veel vertrouwen in de verkoop. Het was voor ons alle drie na verloop van tijd een logische stap dat ik toe zou treden als aandeelhouder. Die gesprekken verliepen voorspoedig en in 1994 werd de toetreding officieel. De jaren ’90 waren voor ons goede jaren. We waren een klein familiebedrijf uit Boekel, maar wel lefgozers die bij grote bedrijven aan durfden te kloppen en elke kans aangrepen die we kregen. Onze flexibiliteit was een grote kracht, wat voor veel opdrachtgevers een pré was. Dat onderscheidde ons ook van grotere gevestigde bedrijven in de sector. In 1998 openden we een tweede vestiging in Beringe en vier jaar later de derde in Waspik. Ik leerde dat wanneer ik de juiste mensen aanstelde, ik niet alles zelf hoefde te doen. Daarna zijn we hard gegroeid. Vanaf 2005 versnelden we deze groei in omvang en aantal vestigingen. Ondanks de flinke groei koesteren wij als directie de verbinding en familiaire sfeer binnen het bedrijf. Zo ga ik nog steeds met iedereen koffiedrinken als ze nieuw binnenkomen”.

Wederzijdse loyaliteit

De positie van Jos werd niet door iedereen vanaf dag één geaccepteerd. “Ik heb er een paar jaar hard voor moeten knokken. Een aantal monteurs zagen mij als het jonge broertje dat in Wageningen gestudeerd had en hadden hun bedenkingen. Daar heb ik overigens nooit moeite mee gehad, het was aan mij om te bewijzen dat ik van toegevoegde waarde was. Dat is ook goed gelukt, ik groeide in de rol van algemeen directeur. Mijn broers gaven mij de vrijheid om keuzes te maken voor het familiebedrijf en om naast Van Doren Engineers ook zelf te ondernemen”.

De vertrouwensband tussen de drie broers is krachtig. “We komen van dezelfde tafel en hebben in onze jeugd alles gedeeld. Dat maakt de wederzijdse loyaliteit ijzersterk. Onze ouders waren ook ontzettend trots dat de drie zonen het bedrijf verder voortzetten”.
Vooruitkijkend naar de toekomst zou het prachtig zijn als een derde generatie instapt. “Hierbij is het wel zo dat de kinderen er dan écht voor de volle 100% voor moeten willen gaan. Het duurt nog even voordat zij de juiste leeftijd hebben, maar de gesprekken daarover worden momenteel gevoerd. Mijn broer Cor is 64 en ik wil over drie jaar, als ik 58 ben, uitstappen. Er is dus een overgangsperiode nodig. Vandaar dat er twee jaar geleden ook twee externe mededirecteuren zijn aangesteld. In de komende drie jaar ga ik ook opzoek naar een opvolger. Hopelijk blijft het bedrijf in handen van de familie”.

Een flinke dosis lef en eigenzinnigheid

“Van het winkeltje van mijn ouders zijn we gegroeid naar een volwaardig bedrijf met ruim 400 medewerkers. Aan de mentaliteit is echter niets veranderd. We stropen de mouwen op en leveren wat er gevraagd wordt. Daarbinnen blijven we kritisch en andersdenkend in onze oplossingen. Ik geloof in lef en eigenzinnigheid. Zo staan we na al die jaren in een traditionele branche nog steeds bekend. Daar ben ik trots op”.